Δεν έχω αυτοκίνητο, καρδιά μου… * Παρά και τις μετεκλογικές υποσχέσεις τίποτα δεν έχει αλλάξει

Γνωστή στο ευρύ κοινό η τηλεοπτική διαφήμιση για τον καπουτσίνο. Κτυπάει το κουδούνι της πόρτας, την οποία σπεύδει να ανοίξει ο ευδιάθετος ιταλός ένοικος του σπιτιού. Στην είσοδο μια πανέμορφη κοπέλα προσπαθεί με το «γεια σας» να του εξηγήσει το λόγο της απρόσκλητης επίσκεψής της. Εκείνος, όμως, δεν της δίνει περιθώρια και την συνοδεύει προς το σαλόνι όπου της προσφέρει ένα φλιτζάνι καφέ. Όταν μετά από κάποια ώρα η κοπέλα θυμάται το σκοπό της επίσκεψης της ρωτάει τον οικοδεσπότη:
- Καλά, τι θα γίνει με το αυτοκίνητο σας… με έχετε κλείσει…
Για να πάρει την αποστομωτική απάντηση:
- Δεν έχω αυτοκίνητο, καρδιά μου!

Τρία χρόνια συμπληρώνονται από τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία και δυστυχώς για όλους τους πυρόπληκτους η αντιμετώπιση της Πολιτείας δεν διαφέρει και πολύ από την αντιμετώπιση του Λατίνου προς την κοπέλα. Οι διαφορές εστιάζονται σε λεπτομέρειες, χωρίς, όμως, να αλλοιώνουν καθόλου το γενικό κλίμα: Ως προς το γένος (ο υποσχόμενος είναι γένους θηλυκού όταν μιλάμε για τις φωτιές) και ως προς τον αριθμό των συμμετεχόντων στον εμπαιγμό (αυτοί που πέφτουν στο τέλος από τα… σύννεφα είναι οι χιλιάδες πυρόπληκτοι). Να γίνουμε, όμως, πιο σαφείς και να περιγράψουμε, με βάση την οικονομία του χώρου, την κατάσταση όπως την βιώνουν σήμερα οι πυρόπληκτοι.....

Τζογαδόροι

Οι δύο κυβερνήσεις, και της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) «έπαιξαν εκλογικές ζαριές» πάνω στα αποκαΐδια. Έτσι,τα προβλήματα των πληγέντων παραμένουν ανοιχτά τρία χρόνια μετά την καταστροφή, αφού «ανοιχτές» είναι και οι εκκρεμότητες της Πολιτείας απέναντί τους. Παρά τις αρχικές υποσχέσεις των εκπροσώπων της και παρά τα όποια έργα έγιναν μέχρι στιγμής για την αποκατάσταση των ζημιών, εντούτοις η Πολιτεία δεν στάθηκε, όπως όφειλε, στο ύψος της περίστασης. Ο πραγματικός πυρόπληκτος έχει κάθε λόγο να μην αισθάνεται δικαιωμένος. Πολλές είναι οι περιπτώσεις του εμπαιγμού, της άσκοπης ταλαιπωρίας και φυσικά της στέρησης δικαιωμάτων αποζημίωσης περιουσίας. Μάλιστα και τα δύο κόμματα εξουσίας κατάφεραν να υφαρπάξουν την ψήφο των πυρόπληκτων και το 2007 και το 2009. Στις πρώτες εκλογές η Ν.Δ. μοιράζοντας αφειδώς τριχίλιαρα και στις δευτέρες το ΠΑΣΟΚ μοιράζοντας αφειδώς υποσχέσεις για «χάρισμα» του χρέους (έτσι διαμορφώθηκε το αρχικό επίδομα προς κάθε πυρόπληκτο) με… πολιτική λύση υπέρ των πυρόπληκτων.
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μία ακριβώς Κυριακή μετά τη νίκη του, επισκέφτηκε την Αρχαία Ολυμπία. Η πρωτοβουλία του χαιρετίστηκε και έδωσε ξανά τη χαμένη ελπίδα. Ήταν αναμενόμενο να γίνει αυτό, αφού η δέσμευσή του ήταν μετεκλογική. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η διαφορά ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. σε επίπεδο νομού έφτασε το 20%. Οι πυρόπληκτοι τιμώρησαν την προηγούμενη κυβέρνηση για την ανεπάρκεια της, τουλάχιστον ως προς αυτούς.

Συνεχίζουν
την ίδια πολιτική

Εννέα, όμως, μήνες μετά τις μετεκλογικές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού και τίποτα καινούργιο δεν είδαμε να υλοποιείται. Απεναντίας συνεχίζεται η ίδια κατάσταση. Μάλλον ήρθε η σειρά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να πει «δεν έχω αυτοκίνητο, καρδιά μου». Ισχύει και εφαρμόζεται ό,τι η κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε δρομολογήσει. Έτσι, οι πυρόπληκτοι βιώνουν και την οικονομική κρίση που διέπει τη χώρα, αλλά και τις βαριές συνέπειες από την καταστροφή των καλλιεργειών τους.
Εν κατακλείδι βιώνουν την εξής κατάσταση: Όμηροι ακόμα της επιχορήγησης που δέχτηκαν από την Πολιτεία, το «τριχίλιαρο» αποτελεί πια τον οικονομικό βραχνά για χιλιάδες νοικοκυριά. Τους τελευταίους μήνες πολλοί είναι αυτοί που κλήθηκαν για ανάκριση από την αστυνομία ή αναγκάστηκαν να πληρώσουν το ποσό με τόκο, ως οφειλή στη Δ.Ο.Υ. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μας οι δεσμεύσεις και του Πρωθυπουργού από την πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα, αλλά και των υποψηφίων βουλευτών για διευθέτηση του θέματος με πολιτική βούληση. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τους δωρητές και τις εκδηλώσεις καλλιτεχνών μετατράπηκαν κακώς σε ταμείο που αντικαθιστούσε το ρόλο του κράτους. Παρά το λαθεμένο πολιτικά, νομικά και, φυσικά ηθικά, χειρισμό της ιδιωτικής αρωγής, από το πάλαι ποτέ ταμείο Μολυβιάτη έχουν απομείνει περίπου 140 εκατ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά έχουν μείνει αδιάθετα. Έχουν, όμως, συγκεκριμένο παραλήπτη, τον πυρόπληκτο. Πολλοί είναι οι πληγέντες που έχουν εκδώσει οικοδομικές άδειες από τις αρχές του 2010 και όμως ακόμα να πάρουν την απαιτούμενη δόση.

Άδικοι αποκλεισμοί

Οι προηγούμενες ηγεσίες των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομίας με τις δύο κοινές υπουργικές αποφάσεις (Κ.Υ.Α.) έθεταν δεκάδες εξαιρέσεις αποζημίωσης. Χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις, που πυρόπληκτοι χάνουν το δικαίωμα αποζημίωσης είτε για μέρος είτε για το σύνολο της κατεστραμμένης τους σοδειάς ή περιουσίας. Η κυβέρνηση ως ελάχιστη συμβολή στο δράμα των πυρόπληκτων οφείλει να καταργήσει αυτούς τους άδικους αποκλεισμούς και να τύχουν αποζημίωσης άπαντες οι πληγέντες. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ενταχθεί και η αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ. Να μετατραπεί σε πραγματικό ασφαλιστικό αγροτικό οργανισμό, που θα καλύπτει 100% την κατεστραμμένη παραγωγή. 
Ακόμα να φτάσουν ως εδώ τα 89 εκατ. ευρώ που στάλθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάποιοι είπαν, κάπου ακούστηκε ότι με αυτά τα χρήματα έχουν πληρωθεί χρέη δημόσιων υπηρεσιών, ΔΕΚΟ κ.τ.λ Κανένας έλεγχος, αλλά και καμία τιμωρία... 
«Άραγε προς τα πού κοιτάζουν τα βλέμματα των νεκρών;» αναρωτιέται ο ποιητής. Μέχρι σήμερα κανένα πόρισμα για τα τόσα θύματα. Όχι για εκδίκηση, αλλά τουλάχιστον ως αξιοποίησή του για να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο. 
 Μέχρι σήμερα δεν έχει οριστεί από την Πολιτεία η πυρόπληκτη ζώνη. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί πρέπει να οριστεί επακριβώς ο τόπος της παρέμβασης, της αρωγής και της ενίσχυσης. Ο ορισμός της πυρόπληκτης ζώνης θα αποκλείσει και τις άκαυτες περιοχές, που ευνοήθηκαν κακώς και εις βάρος των καμένων για μικροπολιτικά οφέλη σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο, και θα είναι χρήσιμος αν πραγματοποιηθεί η δέσμευση για το σχέδιο ανασυγκρότησης. Όμως για να μην ισχύσει το σλόγκαν της διαφήμισης, το σχέδιο ανασυγκρότησης θα πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Να εφαρμοστεί αποκλειστικά στις καμένες περιοχές. 
- Να έχει ως επίκεντρο τον πυρόπληκτο κάτοικο και την ανασύσταση της πυρόπληκτου ζωικού και φυτικού κεφαλαίου. 
- Να υπάρξουν οι αναγκαίες παρεμβάσεις για την αναγέννηση του κατεστραμμένου περιβάλλοντος (δάση, ποτάμια).
- Η οικονομική ενίσχυση να έχει ως στόχο την αναδημιουργία των νοικοκυριών και την ανασύσταση του κατεστραμμένου κοινωνικού ιστού και όχι τη χρηματοδότηση των εργολάβων και των μεγάλων επιχειρήσεων. Τα χρήματα του ελληνικού δημοσίου να πάνε στην πληγή και όχι σ’ όλο το κορμί.

* Ο Γιώργος Μαρκόπουλος είναι πρόεδρος του Συλλόγου Πυρόπληκτων Αγίας Άννας Ηλείας.